Ουράλης

Ποταμός στο έδαφος της Ρωσικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Καζακστάν. Εκβάλλει στην Κασπία θάλασσα και ο ρους του θεωρείται συχνά ως όριο που χωρίζει την ευρωπαϊκή από την ασιατική Ρωσία. Πηγάζει από το ανατολικό άκρο της Αυτόνομης Δημοκρατίας των Μπασκίρων, από τις νοτιοανατολικές πλαγιές του ορεινού συγκροτήματος Ουραλτάου (νότιο τμήμα των Ουραλίων), 160 χλμ. προς τα Β της Μαγκνιτογκόρσκ. Ρέει αρχικά προς τα Ν περνώντας από τις πόλεις Βέρχνε Ουράλσκ, Μαγκνιτογκόρσκ και Κιζίλσκογε, διαρρέει το ανατολικό τμήμα της επαρχίας Όρενμπουργκ, περνώντας από την Ορσκ, όπου στρέφεται προς τα Δ. Στην Ιλίνκα, ο ποταμός απλώνεται σε πεδινό έδαφος και προχωρεί προς ΒΔ μέχρι την Όρενμπουργκ (άλλοτε Τσκάλωφ) όπου αρχίζει η κανονική ναυσιπλοΐα του ποταμού. Από την Ιλέκ μέχρι την Ιρτέκ, ο Ο. αποτελεί τη μεθόριο μεταξύ της Ρωσικής Δημοκρατίας και του Καζακστάν, στο έδαφος του οποίου εισδύει λίγο πιο κάτω από τη συμβολή του με τον Ουτβά, και από εκεί διαρρέει τις δυο δυτικές επαρχίες. Στην Ουράλσκ, πρωτεύουσα της επαρχίας του Δυτικού Καζακστάν, ο ποταμός στρέφεται προς τα Ν και διαρρέει τις άγονες στεπικές περιοχές του κασπιακού βαθυπέδου, όπου περνά από τα κέντρα Τσαπάγεβο, Καλμύκοβο και Γκούριεφ· 16 χλμ. χαμηλότερα από την πόλη αυτή, ο Ο. εκβάλλει με ένα εκτεταμένο δέλτα στην Κασπία θάλασσα. Το τελευταίο τμήμα του ποταμού βρίσκεται κατά συνέπεια κάτω από τη μέση στάθμη των θαλασσών. Το μήκος του ρου του είναι περίπου 2.534 χλμ. και η λεκάνη απορροής του υπολογίζεται σε 220.000 τ. χλμ. Στον Ο. εκβάλλουν πολυάριθμοι ποταμοί, από τους οποίους κυριότεροι είναι οι Μπολσάγια Καραγκάνκα, Σουουντούκ, Oρ, Ιλέκ και Ουτβά, από τα αριστερά· Μπολσόι Κιζίλ, Σακμάρα και Κουσούμ από δεξιά. Εκτεταμένο και σε συνεχή αύξηση είναι το δέλτα του. Ο Ο., που είναι πλωτός για περίπου 1.500 χλμ., παρόλη την ακανόνιστη παροχή και αυτού και των παραποτάμων του, αντιπροσωπεύει μια σημαντική εμπορική οδό (ψάρια, δημητριακά, ζώα) και αποτελεί οικονομική πηγή αξιοσημείωτης σπουδαιότητας για τις περιοχές που διαρρέει, με τον ιχθυϊκό πλούτο των νερών του και με τις δυνατότητες άρδευσης και ύδρευσης των άγονων ζωνών της στέπας του Καζαχστάν. Εκτός από αυτό, στον άνω ρου του το ρεύμα χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, που έγινε δυνατή με την κατασκευή των φραγμάτων της Μαγκνιτογκόρσκ και της Ορσκ. Η αρχαία ονομασία του Ο. έως το β’ μισό του 18ου αι., ήταν Γιάικ.